correspondentie, november 2017

19 november 2017
Bas Veldhuizen, Adviseur BKKC, Tilburg

Dag Henk, dag Irene,

(…)

Complimenten voor de websites die jullie met zorg rond het oeuvre, de collectie en beide bibliotheken hebben geconstrueerd! Daar zit ongelooflijk veel werk achter. Een voorbeeld voor veel andere kunstenaars, wat mij betreft. Al weet ik hoe moeilijk het is in praktijk. Het behoud en beheer van collecties en archieven van kunstenaars houdt me erg bezig. Ik ben van mening, en ervaar door de vragen om hulp die ik krijg, dat daar een taak ligt weggelegd. Voor bkkc en voor anderen. In het kader van het project ‘Archief voor de Toekomst’ heb ik daar al met veel mensen in Nederland en Vlaanderen over mogen spreken. De kennis uit die gesprekken gebruik ik om weer door te geven aan anderen, kunstenaars en erven, die met heel veel vragen en problemen worstelen. Veel informatie heb ik gebundeld in een publicatie over dit onderwerp dat in september 2015 als e-book verscheen. En zo nu en dan help ik mensen een stap verder.

Mijn vraag luidt: zou ik een keer met jullie van gedachten mogen wisselen over jullie ervaringen? Ik zou het bijzonder op prijs stellen!

————————————————

21 november 2017,
Dag Bas,

Dank voor je mail.

Stichting en website zijn belangrijke middelen om kunstwerken in het openbare leven te laten functioneren. De doorslaggevende reden voor mij om bij leven reeds te beginnen met de samenstelling van een publieke kollektie van eigen kunstwerken (en van die van anderen), is dat nagelaten kunstwerken in privebezit terechtkomen.Tijdens het leven ben ik het, die publiekelijk functioneert dmv tentoonstellingen en alles wat daarmee verband houd of het gevolg is. Dit publiekelijk functioneren valt weg als ik er niet meer ben. Wil ik dat mijn kunst deel blijft van de wereld van de kunst en van de kunstenaars, dan biedt een stichting een (goede) mogelijkheid om dit openbaar functioneren voort te zetten. Daardoor bijft de kunst, mijn kunst, zichtbaar en toegankelijk en deel van het debat dat toekomstige generaties zullen voeren over de kunst. Dit is ook de reden dat ik de stichting ‘huis henk visch’ heb genoemd: het is een kollektie die over een lange periode van meer dan 30 jaar tot stand is gekomen, én het is een plek, mijn huis en atelier, dat vrijgemaakt is voor de kunst, een huis waar de kunst centraal staat.

Groet,

Henk

 

 

 

 

Top